Aangekomen in Viana
Door: Ella en Harry
Blijf op de hoogte en volg Ella en Harry
05 Juni 2015 | Spanje, Viana de Cega
Gisteren via Pamplona naar puenta la Reina gereden, het was bloedheet, in de middag. Eigemlijk gekkenwerk want je ziet dan geen Spanjaard op straat alleen pelgrims die gaan gewoon door.
Ik wil nu we Frankrijk achter ons hebben gelaten, toch een lofuiting geven voor de Franse mensen, bijvoorbeeld de vele sportwielrijders die we tegen kwamen of ons inhaalden iedereen groete vriendelijk bonjour of bon courage. Met de duim omhoog!
Zo leuk om dit mee te maken, ook de gewone Fransen ( zonder fiets) waren altijd bereid om ons de weg te wijzen of ons op een andere manier te helpen. Nu we in Spanje zijn is het nog even de kat uit de boom kijken. Maar we zitten nu in een klein smal straatje en het is hier keigezellig want waar al die mensen toch vandaan komen klein en groot is hier aanwezig en een drukke gezelligheid we verstaan er niks van, maar toch. Maar goed even over de reis we hadden het er vandaag nog samen over dat het toch elke dag wel doorzetten is. Wanneer je s'avonds aan het schrijven ben, dan is alles vergeten maar onderweg denk je er wel aan. Vandaag ook iets vervelends meegemaakt, we hebben twee Belgische broers ontmoet, deze waren ook op de fiets. Theo en Hendrik uit Dendermonde, we hebben met deze broers ook geluncht zij waren eerder vertrokken als wij. Onderweg naar viana zagen we een weg afzetting en auto's van de Gardia civiel we zagen Theo de oudste van de twee broers op de grond liggen, zijn broer zat naast hem hij lag Al aan het infuus en ik zag dat hij heel veel bloed had verloren uit zijn hoofd. De Gardiaciviel gaf aan dat we door moesten rijden, dat vonden we ook op dat moment het beste, want alle hulpverleners waren terplaats maar toch. We hopen van harte dat het goed met hem afloopt. Het is in Spanje ook goed uitkijken want geregeld rij je hier op wegen die bij ons als een snelweg dienst doen. Maar goed we hebben vanavond in de kerk de zegen gekregen met alles erop en eraan dus moet het toekomen. Groetjes Ella en Harry.
Ik wil nu we Frankrijk achter ons hebben gelaten, toch een lofuiting geven voor de Franse mensen, bijvoorbeeld de vele sportwielrijders die we tegen kwamen of ons inhaalden iedereen groete vriendelijk bonjour of bon courage. Met de duim omhoog!
Zo leuk om dit mee te maken, ook de gewone Fransen ( zonder fiets) waren altijd bereid om ons de weg te wijzen of ons op een andere manier te helpen. Nu we in Spanje zijn is het nog even de kat uit de boom kijken. Maar we zitten nu in een klein smal straatje en het is hier keigezellig want waar al die mensen toch vandaan komen klein en groot is hier aanwezig en een drukke gezelligheid we verstaan er niks van, maar toch. Maar goed even over de reis we hadden het er vandaag nog samen over dat het toch elke dag wel doorzetten is. Wanneer je s'avonds aan het schrijven ben, dan is alles vergeten maar onderweg denk je er wel aan. Vandaag ook iets vervelends meegemaakt, we hebben twee Belgische broers ontmoet, deze waren ook op de fiets. Theo en Hendrik uit Dendermonde, we hebben met deze broers ook geluncht zij waren eerder vertrokken als wij. Onderweg naar viana zagen we een weg afzetting en auto's van de Gardia civiel we zagen Theo de oudste van de twee broers op de grond liggen, zijn broer zat naast hem hij lag Al aan het infuus en ik zag dat hij heel veel bloed had verloren uit zijn hoofd. De Gardiaciviel gaf aan dat we door moesten rijden, dat vonden we ook op dat moment het beste, want alle hulpverleners waren terplaats maar toch. We hopen van harte dat het goed met hem afloopt. Het is in Spanje ook goed uitkijken want geregeld rij je hier op wegen die bij ons als een snelweg dienst doen. Maar goed we hebben vanavond in de kerk de zegen gekregen met alles erop en eraan dus moet het toekomen. Groetjes Ella en Harry.
-
06 Juni 2015 - 01:24
Dineke:
dat is ook wat jullie meemaken, he? de keerzijde.
en wat fijn dat jullie ook dat met ons delen.
xxxx
-
06 Juni 2015 - 20:28
Esther:
Ha buurtjes,
Het blijkt letterlijk een reis met pieken en met dalen te zijn. Dat maakt de ervaring en de herinnering straks des te intenser, hoewel je daar op de momenten dat je afzien bent niet zo veel aan hebt:-) Ik hoop van harte dat het goed gaat met Theo en uiteraard ook dat jullie zonder kleerscheuren Santiago bereiken!
X
Esther -
07 Juni 2015 - 13:07
Franka:
Dag en dauwe, weer en wind, hoog en laag, vreugde en verdriet, lief en leed ............dat maken veel mensen hun leven lang niet mee en jullie beleven het allemaal binnen een maand.
Jullie hoofden moeten bijna overlopen van alle indrukken en ervaringen.
Gelukkig hebben jullie de pas erin en kunnen jullie in Santiago de Compostella bij alle nieuwe indrukken de rest delen met jullie mede bedevaartgangers. Daarmee deel je; terug bij ons vertel je.
En benieuwd dat we zijn..................
muchos besos -
08 Juni 2015 - 10:09
Lia :
Lui liggend in mijn stoel op een camping aan de kust van Italie heb ik net weer julllie laatste verslag gelezen. En weer zoals iedere keer het gevoel " super "!!!!!!!
Wat erg van Theo. Das wel even slikken als je dat zo ziet. Dan zit een ongeluk wel in een heel klein hoekje. We gaan er van uit dat jullie 'gewoon' veilig terug komen. Hoe zwaar het nu soms ook kan zijn, als jullie in SdeC zijn en ook daarna, kunnen jullie met een Big Smile terug kijken op wat jullie allemaal meegemaakt hebben. Geweldig! Als jullie nog n keer gaan dan ga ik mee :-):-):-)!!
Grtjs, liefs Lia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
